ایدز
ایدز یکی از بیماریهای خطرناک و کشنده جهان است که از راه خون از فردی به فرد دیگر منتقل میشود. تغذیه نامناسب و وجود برخی کمبود‌ها در بدن می‌تواند ابتلا به این عفونت را تشدید کند. بیماری ایدز در هر مرحله علائم مختلفی دارد. این بیماری خطرات و عوارض مهلکی دارد که در صورت درمان دیر هنگام می‌تواند فرد را با شرایط دشواری رو به رو کند. می‌توان در کنار درمان‌های دارویی مرتبط با ایدز از مواد مغذی استفاده کرد که سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کنند.
ایدز چیست؟
سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) یک بیماری مزمن و بالقوه تهدید کننده زندگی است که توسط ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) ایجاد میشود. HIV با آسیب رساندن به سیستم ایمنی بدن، توانایی بدن برای مبارزه با عفونت و بیماری را مختل میکند.
HIV یا ایدز یک عفونت مقاربتی (STI) است و می‌تواند از طریق تماس با خون آلوده یا از مادر به کودک در دوران بارداری، زایمان یا شیردهی سرایت کند. ممکن است سال‌ها طول بکشد تا HIV سیستم ایمنی را ضعیف کند و به ایدز مبتلا شوید. هیچ درمانی برای HIV یا ایدز وجود ندارد اما داروها می‌توانند به طور چشمگیری پیشرفت ایدز را کاهش دهند. این داروها مرگ و میر ناشی از ایدز را در بسیاری از کشورهای توسعه یافته کاهش داده است.
چه مواردی باعث ایجاد ایدز میشود؟
HIV یا ایدز توسط یک ویروس ایجاد میشود. می‌تواند از طریق تماس جنسی، خون یا از مادر به کودک در دوران بارداری، زایمان یا شیردهی سرایت کند. HIV گلبول‌های سفید خون را از بین می‌برد. هرچه گلبول‌های سفید خون کمتری داشته باشید، سیستم ایمنی بدن ضعیف‌تر میشود.
ممکن است سال‌ها قبل از این که به ایدز مبتلا شوید، عفونت HIV را با علائم کم یا بدون علائم داشته باشید. ایدز زمانی تشخیص داده میشود که تعداد گلبول‌های سفید خون به زیر 200 کاهش یابد یا دچار یک عارضه تعریف‌کننده ایدز، مانند عفونت جدی یا سرطان باشید.
برای آلوده شدن به HIV، خون آلوده، مایع منی یا ترشحات واژن باید وارد بدن شود. این موارد می‌تواند به چندین روش اتفاق بیفتد:
- با داشتن رابطه جنسی. در صورت داشتن رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با شریک آلوده‌ای که خون، مایع منی یا ترشحات واژن دارد ممکن است مبتلا شوید. این ویروس می‌تواند از طریق زخم‌های دهان یا پارگی‌های کوچک که گاهی در رکتوم یا واژن در حین فعالیت جنسی ایجاد میشود، وارد بدن شود.
- با استفاده از سوزن‌های مشترک. به اشتراک گذاشتن لوازم دارویی آلوده افراد را در معرض خطر بالای HIV و سایر بیماریهای عفونی مانند هپاتیت قرار می‌دهد.
- در دوران بارداری یا زایمان یا از طریق شیردهی. مادران آلوده می‌توانند ویروس را به نوزادان خود منتقل کنند. مادرانی که HIV مثبت هستند و در دوران بارداری برای عفونت تحت درمان قرار می‌گیرند، می‌توانند به طور قابل توجهی خطر را برای نوزادان خود کاهش دهند.
نقش تغذیه در بروز ایدز
وضعیت تغذیه مناسب از ایمنی و عملکرد فیزیکی حمایت میکند. کاهش وزن، ناشی از مصرف کم رژیم غذایی (از دست دادن اشتها، زخم‌های دهان، ناامنی غذایی)، سوء جذب و تغییر متابولیسم، در گسترش عفونت HIV تأثیر دارد.
کمبود کدام ویتامین‌ها و مواد معدنی باعث ایجاد این بیماری میشود؟
علائم ایدز چیست؟
علائم HIV و ایدز بسته به مرحله عفونت متفاوت است.
عفونت اولیه (اچ آی وی حاد)
برخی از افراد آلوده به HIV در عرض دو تا چهار هفته پس از ورود ویروس به بدن دچار بیماری شبیه آنفولانزا می‌شوند. این بیماری که به عنوان عفونت اولیه (حاد) HIV شناخته میشود، ممکن است چند هفته طول بکشد. علائم و نشانه‌های احتمالی عبارتند از:
- تب
- سردرد
- دردهای عضلانی و درد مفاصل
- گلو درد و زخم‌های دردناک دهان
- غدد لنفاوی متورم، عمدتاً در گردن
- اسهال
- کاهش وزن
- سرفه کردن
- عرق شبانه
این علائم می‌توانند آن قدر خفیف باشند که حتی ممکن است متوجه آن‌ها نشوید. با این حال، مقدار ویروس در جریان خون شما (بار ویروسی) در این زمان بسیار زیاد است. در نتیجه، عفونت در طول عفونت اولیه راحت‌تر از مرحله بعدی گسترش می‌یابد.
عفونت نهفته بالینی (HIV مزمن)
در این مرحله از عفونت، HIV هنوز در بدن و در گلبول‌های سفید وجود دارد. با این حال، بسیاری از افراد ممکن است در این مدت هیچ علامت یا عفونتی نداشته باشند. اگر درمان ضد رتروویروسی (ART) دریافت نمی‌کنید، این مرحله می‌تواند سال‌ها طول بکشد. برخی افراد خیلی زودتر دچار بیماری شدیدتر می‌شوند.
عفونت علامت دار HIV
همانطور که ویروس به تکثیر و از بین بردن سلول‌های ایمنی شما ادامه می‌دهد، سلول‌هایی در بدن که به مبارزه با میکروب‌ها کمک می‌کنند ممکن است دچار عفونت‌های خفیف یا علائم و نشانه‌های مزمن شوند این علائم موارد زیر هستند:
- تب
- خستگی
- غدد لنفاوی متورم
- اسهال
- کاهش وزن
- عفونت قارچی دهان (برفک دهان)
- زونا
- پنومونی
به لطف درمان‌های ضد ویروسی بهتر، امروزه اکثر افراد مبتلا به HIV در ایالات متحده به ایدز مبتلا نمی‌شوند. اچ‌آی‌وی بدون درمان معمولاً طی 8 تا 10 سال به ایدز تبدیل میشود. هنگامی که ایدز رخ می‌دهد، سیستم ایمنی بدن به شدت آسیب دیده است. احتمال ابتلا به عفونت‌های فرصت‌طلب یا سرطان‌های فرصت‌طلب بیشتر است.
علائم و نشانه‌های برخی از این عفونت‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- عرق کردن
- لرز
- تب مکرر
- اسهال مزمن
- غدد لنفاوی متورم
- لکه‌های سفید مداوم یا ضایعات غیرعادی روی زبان یا دهان شما
- خستگی مداوم و غیر قابل توضیح
- ضعف
- کاهش وزن
- بثورات یا برجستگی‌های پوستی
بیماری‌ها و خطرات ناشی از ایدز
عفونت HIV سیستم ایمنی بدن را تضعیف میکند و احتمال ابتلا به بسیاری از عفونت‌ها و انواع خاصی از سرطان را افزایش می‌دهد.
عفونت‌ها
- پنومونی پنوموسیستیس (PCP).
- کاندیدیازیس (برفک دهان).
- سل (TB).
- سیتومگالوویروس.
- مننژیت کریپتوکوکی
- توکسوپلاسموز
سرطان‌‌‌ها
- لنفوم.
- سارکوم کاپوزی
سایر عوارض
- عوارض عصبی.
- بیماری کلیوی.
- بیماری کبد.
انواع درمان ایدز
درمان‌های گیاهی و طبیعی
افرادی که به HIV آلوده هستند گاهی اوقات مکمل‌های غذایی را امتحان می‌کنند که ادعا می‌کنند سیستم ایمنی را تقویت می‌کنند یا با عوارض جانبی داروهای ضد HIV مقابله می‌کنند. با این حال، هیچ شواهد علمی مبنی بر این که هر مکمل غذایی ایمنی را بهبود می‌بخشد وجود ندارد و بسیاری از آن‌ها ممکن است با داروهای دیگری که مصرف می‌کنید تداخل داشته باشند. همیشه قبل از مصرف هر گونه مکمل یا درمان جایگزین با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که هیچ تداخل دارویی وجود ندارد. بعضی از این داروهای گیاهی مکمل عبارت‌اند از:
- مخمر سنت جان. یک داروی رایج افسردگی است و می‌تواند اثربخشی چندین نوع داروی ضد HIV را تا بیش از نصف کاهش دهد.
- سیر. اگرچه سیر به خودی خود ممکن است به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کند اما مصرف زیاد آن به صورت مکمل ممکن است با برخی از داروهای ضد ایدز تداخل داشته باشد و اثر آن‌ها را کاهش دهد. با این حال خوردن گهگاه سیر در غذا بی‌خطر به نظر می‌رسد.
- عصاره برنج مخمر قرمز. برخی از افراد از این ماده برای کاهش کلسترول استفاده می‌کنند اما اگر از یک مهارکننده پروتئاز یا استاتین استفاده می‌کنید از آن اجتناب کنید.
درمان‌های خانگی
در کنار دریافت درمان دارویی، ضروری است که نقش فعالی در مراقبت از خود داشته باشید. توصیه‌های زیر ممکن است کمک کند تا مدت بیشتری سالم بمانید:
- غذاهای سالم بخورید. مطمئن شوید که تغذیه کافی دریافت می‌کنید. میوه‌ها و سبزیجات تازه، غلات کامل و پروتئین بدون چربی کمک می‌کنند تا قوی بمانید، انرژی بیشتری می‌دهد و از سیستم ایمنی بدن حمایت میکند.
- از مصرف گوشت خام، تخم مرغ و غیره خودداری کنید. بیماریهای ناشی از این غذا‌ها می‌تواند به ویژه در افرادی که به HIV آلوده هستند شدید باشد.
- واکسن‌های مناسب را دریافت کنید. واکسن از عفونت‌های معمولی مانند ذات الریه و آنفولانزا جلوگیری می‌کنند. پزشک ممکن است واکسن‌های دیگری را نیز توصیه کند، از جمله برای HPV، هپاتیت A و هپاتیت B. واکسن‌های غیرفعال به طور کلی بی‌خطر هستند اما بیشتر واکسن‌های حاوی ویروس‌های زنده به دلیل ایجاد ضعف در سیستم ایمنی، مناسب نیستند.
- مراقب حیوانات همراه باشید. برخی از حیوانات ممکن است حامل انگل‌هایی باشند که می‌تواند باعث عفونت در افراد HIV مثبت شود. مدفوع گربه می‌تواند باعث توکسوپلاسموز شود، خزندگان می‌توانند حامل سالمونلا باشند و پرندگان ناقل کریپتوکوک یا هیستوپلاسموز هستند. پس از دست زدن به حیوانات خانگی یا خالی کردن جعبه فضولات آن‌ها، دست‌ها را کاملاً بشویید.
- تمرینات ذهن و بدن. نشان داده شده است که تمریناتی مانند یوگا، مدیتیشن و تایچی باعث کاهش استرس و همچنین بهبود فشار خون و کیفیت زندگی میشود.
درمان‌های شیمیایی یا دارویی
در حال حاضر هیچ درمانی برای HIV یا ایدز وجود ندارد. به محض این که به عفونت مبتلا شوید، بدن نمی‌تواند از شر آن خلاص شود. با این حال، داروهای زیادی وجود دارند که می‌توانند HIV را کنترل کرده و از عوارض جلوگیری کنند. این داروها درمان ضد رتروویروسی (ART) نامیده می‌شوند. هر فردی که HIV تشخیص داده میشود، صرف نظر از مرحله عفونت یا عوارض، باید ART شروع شود.
ART معمولاً ترکیبی از سه یا چند دارو از چندین کلاس دارویی مختلف است. این روش بهترین شانس را برای کاهش میزان HIV در خون دارد. گزینه‌های ART زیادی وجود دارد که سه داروی HIV را در یک قرص ترکیب میکند که یک بار در روز مصرف میشود.
عوارض جانبی درمان ایدز به این روش می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- حالت تهوع، استفراغ یا اسهال
- بیماری قلبی
- آسیب کلیه و کبد
- ضعیف شدن استخوان‌ها یا تحلیل رفتن استخوان
- سطوح غیر طبیعی کلسترول
- قند خون بالاتر
- مشکلات شناختی و عاطفی و همچنین مشکلات خواب
تاثیر ورزش در بهبود ایدز
تحقیقات نشان می‌دهد که ورزش ممکن است تغییرات فیزیولوژیکی مفیدی را در جمعیت آلوده به HIV ایجاد کند، مانند بهبود ترکیب بدن و افزایش قدرت و استقامت. علاوه بر این، شرایط روانی مانند افسردگی و اضطراب مرتبط با بیماری ایدز به طور مثبت تحت تاثیر ورزش قرار می‌گیرند.
ویتامین‌ها و موادمغذی موثر بر بهبود ایدز
شواهد اولیه نشان می‌دهد که پروتئین می‌تواند به افزایش وزن برخی افراد مبتلا به HIV کمک کند. همچنین به نظر می‌رسد پروتئین باعث کاهش اسهال و افزایش تعداد سلول‌های گلبول سفید میشود.
شواهدی وجود دارد مبنی بر این که مصرف پروبیوتیک‌ها به رفع اسهال مرتبط با HIV کمک میکند اما لازم است که فقط طبق دستور پزشک از این ماده مغذی استفاده کنید.
ویتامین‌های A، D، E، C و B و همچنین مواد معدنی مثل روی، آهن و سلنیوم در صورت مصرف به اندازه می‌توانند برای افراد مبتلا به ایدز مفید باشند.
مصرف مکمل غذایی سوپرفود NBS
مکمل غذایی سوپرفود NBS با تقویت و تنظیم سیستم ایمنی بدن کمک میکند تا دستگاه ایمنی بتواند ویروس HIV را تشخیص داده و در مبارزه با آن بسیار بهتر از قبل عمل کند. ضمن آنکه این سوپرفود حاوی چندین ریزمغذی از جمله تیامین، سلنیوم، روی، پروتئین و ویتامین‌های A، B3، B6، B12، C، D و E میباشد که همگی در بهبود یا پیشگیری از بروز ایدز نقش دارند. بنابراین اگر ما مبتلا به ایدز هستید و یا دغدغه پیشگیری از بروز ایدز را دارید مصرف این مکمل غذایی جهت پیشگیری و یا بهبود بیماری توصیه میشود.
جمع بندی
ایدز یکی از بیماریهای نام آشنا در جهان است. فرد در صورت آلوده شدن به ویروس می‌تواند از راه خون آن را به دیگری انتقال دهد. افراد مبتلا به این بیماری با شرایط و مشکلات سختی رو به رو می‌شوند. بیماری ایدز درمان قطعی ندارد اما اگر فردی در همان مراحل اولیه به وجود این ویروس در بدن پی ببرد می‌تواند اقدامات مؤثری برای کند شدن روند پیشرفت ایدز انجام دهد. برای نمونه داشتن رژیم غذایی مناسب، ورزش کردن و مصرف ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی فرد بیمار کمک کند.
دیدگاهی ثبت نشده است
لطفاً پیش از ارسال نظر، خلاصه قوانین زیر را مطالعه کنید: