مقدمه
بیماری ام اس، بیماری تخریب کننده سیستم عصبی مرکزی است. ژنتیک و عوامل مختلف محیطی دو عامل اصلی در به وجود آمدن این بیماری هستند. تغذیه و کمبود مواد مغذی در بدن نیز علت دیگر ابتلا به این بیماری هستند. این بیمار علائم گوناگونی دارد و ممکن است با علائم سایر بیماری‌ها اشتباه گرفته شود. فرد برای تشخیص این بیماری لازم است که آزمایش‌ها و روش‌های مختلفی را زیر نظر پزشک امتحان کند. در صورت درمان نشدن فرد ممکن است در بلند مدت با آسیب‌های جدی و غیر قابل جبران روبه‌رو شود. فرد بسته به شدت بیماری می‌تواند راه‌های درمانی مختلفی را در کنار هم امتحان کند. همچنین ثابت شده که مصرف برخی از ریز مغذی‌‌ها می‌تواند روند بهبود را سرعت بخشد.
بیماری ام اس چیست؟
مولتیپل اسکلروزیس (MS) شرایطی است که می‌تواند مغز و نخاع را تحت تأثیر قرار دهد و باعث ایجاد طیف وسیعی از علائم بالقوه از جمله مشکلات بینایی، مشکلات حرکتی و تعادلی شود. ام اس بیماری مادام العمر است که گاهی اوقات می‌تواند باعث ناتوانی جدی شود. در بسیاری از موارد، درمان علائم ممکن است. این بیماری بیشتر در افراد 20 تا 30 ساله تشخیص داده میشود، اگرچه در هر سنی ممکن است ایجاد شود. این بیماری در زنان 2 تا 3 برابر بیشتر از مردان شایع است. ام اس یکی از شایع‌ترین علل ناتوانی در افراد جوان است.
چه مواردی باعث ایجاد بیماری ام اس میشود؟
برخی از عواملی که به عنوان علل احتمالی مطرح شده‌اند عبارتند از:
- ژنتیک: بیماری ام اس به طور مستقیم به ارث برده نمی‌شود اما افرادی که با شخص مبتلا به این بیماری مرتبط هستند، احتمال بیشتری دارد که به آن مبتلا شوند. احتمال ابتلای برادر یا فرزند فرد مبتلا به ام اس نیز در حدود 2 تا 3 درصد تخمین زده میشود.
- سیگار کشیدن: افرادی که سیگار می‌کشند در مقایسه با افرادی که سیگار نمی‌کشند تقریباً دو برابر بیشتر به این بیماری مبتلا می‌شوند.
- چاقی نوجوانان: افرادی که در دوران نوجوانی خود چاق بوده‌اند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
- عفونت‌های ویروسی: عفونت‌ها، به ویژه عفونت‌های ناشی از ویروس اپستین بار، ممکن است سیستم ایمنی بدن را تحریک کرده و در برخی افراد منجر به بیماری ام اس شود.
- جنسیت: زنان 2 تا 3 برابر بیشتر از مردان به این بیماری مبتلا می‌شوند. دلیل این امر نامشخص است.
تشخیص بیماری ام اس
راه‌های تشخیص این بیماری عبارت‌اند از:
- آزمایشات مربوط به بیماری ام اس
- معاینه عصبی
- اسکن MRI
- آزمون پتانسیل برانگیخته
- آزمایش مایع نخاعی
- آزمایش خون
تست ام اس در خانه
به سختی میتوان تشخیص داد که آیا علائم ممکن است به دلیل بیماری ام اس ایجاد شده باشند یا خیر، چرا که برخی از علائم می‌توانند کاملاً مبهم یا شبیه سایر بیماری‌ها باشند. اگر فکر می‌کنید علائم ام اس دارید به پزشک عمومی خود مراجعه کنید. آگاهی دادن به آن‌ها در مورد نوع و الگوی علائمی که به طور جزئی تجربه می‌کنید، به آن‌ها کمک می‌کند تا تشخیص دهند که آیا به این بیماری مبتلا هستید یا خیر. اگر پزشک عمومی فکر می‌کند به بیماری ام اس مبتلا هستید، باید برای ارزیابی به یک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید.
نقش تغذیه در بروز بیماری ام اس
مطالعاتی که در سال‌های اخیر انجام شده‌اند نشان می‌دهند که تغذیه و رژیم غذایی بر بروز، شدت و نوع علائم این بیماری نقش دارند. پیروی از الگوی غذایی غلط و نتایج نامطلوب متعاقب آن از جمله چاقی با خطر بروز ام اس رابطه مستقیم دارد. پیروی از سبک زندگی سالم و صحیح می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را بسیار کاهش دهد.
کمبود کدام ویتامین‌ها و مواد معدنی باعث ایجاد بیماری ام اس میشود؟
کمبود نور خورشید و ویتامین D در کشورهای دور از خط استوا شایع‌تر است. کمبود نور خورشید و مقدار پایین ویتامین D در بدن دو عاملی هستند که در بروز این بیماری نقش دارند. بنابراین افرادی که دور از خط استوا زندگی می‌کنند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
علائم بیماری ام اس چیست؟
علائم بیماری ام اس در افراد مختلف بسیار متفاوت است و می‌تواند بر هر قسمتی از بدن تأثیر بگذارد.
علائم اصلی عبارت‌اند از:
- مشکل در راه رفتن
- مشکلات بینایی، مانند تاری دید
- مشکل در کنترل مثانه
- بی حسی یا سوزن سوزن شدن در قسمت‌های مختلف بدن
- سفتی و اسپاسم عضلانی
- مشکلات مربوط به تعادل و هماهنگی
- خستگی
- مشکلات تفکر، یادگیری و برنامه ریزی
بیماری‌ها و خطرات ناشی از ام اس
افراد مبتلا به بیماری ام اس در طول زمان ممکن است دچار موارد زیر شوند:
- سفتی یا گرفتگی عضلات
- فلج، معمولاً در پاها
- مشکلات مثانه، روده یا عملکرد جنسی
- تغییرات ذهنی مانند فراموشی یا نوسانات خلقی
- افسردگی
- صرع
سرنوشت بیماران ام اس
خود بیماری ام اس به ندرت کشنده است اما ممکن است عوارض ناشی از آن شدید باشد مثلا عفونت قفسه سینه یا مثانه یا مشکلات بلع ایجاد شود. میانگین امید به زندگی در مبتلایان به ام اس حدود 5 تا 10 سال کمتر از حد متوسط است. همچنین این بیماران برای انجام برخی از کارها گاهی دچار مشکل می‌شوند و برای جلوگیری از تشدید بیماری باید از استرس دوری کرده و به صورت مرتبط پیگیر روند درمان خود باشند.
انواع درمان بیماری ام اس
درمان‌های گیاهی و طبیعی
جنسینگ آسیایی، سنبل الطیب، گل راعی، گیاه سرخار گل و کهن‌دار از جمله گیاهان دارویی و طبیعی هستند که توسط متخصصان طب سنتی به افراد مبتلا به این بیماری معمولاً توصیه می‌شوند.
درمان‌های خانگی
- ورزش و انجام مدیتیشن
- حفظ الگوهای خواب سالم
- تکنیک‌های صرفه جویی در انرژی
- اجتناب از مصرف داروهای مسکن
- استفاده از رژیم‌های مخصوص این بیماری
- استفاده از مکمل
درمان‌های شیمیایی یا دارویی
در حال حاضر هیچ درمانی قطعی برای این بیماری وجود ندارد اما تعدادی از درمان‌ها می‌توانند به کنترل این بیماری کمک کنند. درمان مورد نیاز بستگی به علائم و مشکلات خاص هر فرد دارد.
- درمان عود علائم ام اس (با داروهای استروئیدی)
- درمان علائم خاص ام اس
- درمان برای کاهش تعداد عودها (درمان‌های تعدیل کننده بیماری)
تاثیر ورزش و رژیم غذایی در بهبود بیماری ام اس
برای افرادی که به بیماری ام اس مبتلا هستند، سلامتی جسمانی بسیار مهم‌تر از مدیریت بیماری و علائم است. تحقیقات نشان می‌دهد که رژیم غذایی سالم، ورزش، عدم استعمال دخانیات، مراقبت‌های پیشگیرانه مداوم و مدیریت سایر شرایط نه تنها به سلامت کلی بدن کمک می‌کند، بلکه می‌تواند بر پیشرفت ام اس و طول عمر فرد نیز تأثیر بگذارد.
ویتامین‌ها و موادمغذی موثر بر بهبود بیماری ام اس
تاثیر مکمل غذایی سوپرفود NBS
همان طور که ذکر کردیم، رژیم غذایی سالم که بتواند نیاز های ضروری بدن را به مقدار کافی براورده کند بر سلامت کلی بدن و جلوگیری از پیشرفت ام اس و طول عمر فرد بسیار اثرگذار است. بنابراین مصرف روزانه سوپرفود NBS که یک مکمل غذایی طبیعی است، جهت رفع نیاز های بدن و تنظیم مواد ضروری در بدن از جمله ویتامین D، توصیه میشود.
همچنین طی مطالعه ترایال انجام شده با مضمون اثر NBS بر بیماری آرتریت روماتوئید در موش، تاثیر NBS بر بهبود این بیماری خودایمنی به اثبات رسیده است. از آنجایی که بیماری ام اس نیز مشابه آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی است، بنابراین میتوان گفت که NBS بر بهبود این بیماری نیز موثر است.
جمع بندی
بیماری ام اس بیماری است که با درگیر کردن اعصاب مرکزی، فرد را با مشکلاتی روبه‌رو می‌کند. این بیماری علت و علائم مختلفی دارد که می‌تواند برای هر فرد نوع و شدت متفاوتی داشته باشد. این بیماران در طول زندگی خود ممکن است خطرات و آسیب‌هایی را که ناشی از گرفتاری به این بیماری است تجربه کنند. با این که هنوز درمان قطعی برای این بیماری ایجاد نشده است اما برخی از راه‌های درمانی هستند که می‌توانند به کاهش شدت علائم فرد کمک کنند. ورزش، رژیم غذایی و مصرف ویتامین‌ها و مواد معدنی از جمله روش‌هایی هستند که در کنار درمان به روند بهبود کمک می‌کنند.
دیدگاهی ثبت نشده است
لطفاً پیش از ارسال نظر، خلاصه قوانین زیر را مطالعه کنید: